โปลิฯ ไอเดียกระฉูด คิดนวัตกรรม ช่วยผู้ป่วยติดเตียง - อัมพาต แค่ขยับหน้า ก็สื่อสารผ่านคอมฯ เล่นเฟซบุ๊ก ท่องโลกอินเทอร์เน็ตได้ คว้ารางวัลระดับชาติ
อุบัติเหตุพลิกชีวิต พลังแห่งความรัก สู่การดูแลผ่านใจและนวัตกรรมการดูแล หนึ่งเดียวในอาชีวศึกษาเอกชน
นักศึกษาสาขาวิชาอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคโนโลยีโปลิเทคนิคลานนา เชียงใหม่ สร้างสรรค์นวัตกรรมเกือบ 3 ปี คว้ารางวัลในเวทีระดับชาติ นวัตกรอาชีวศึกษา รางวัล #SpecialPrize ที่หนึ่งของผลงานประเภทที่ 5 สิ่งประดิษฐ์ด้านนวัตกรรมและเทคโนโลยีเพื่อสุขภาพ (Health Care)
ชื่อผลงาน “แป้นพิมพ์สำหรับผู้ป่วยที่มีปัญหาด้านการสื่อสาร” ในงาน สุดยอดนวัตกรรมอาชีวศึกษา Ovec Innovation Award 2025 จัดขึ้นระหว่างวันที่ 21-23 มกราคม 2568 ณ โคราชฮอลล์ ชั้น 4 ศูนย์การค้าเซ็นทรัลโคราชจังหวัดนครราชสีมา ฝึกซ้อมอย่างเข้มข้นทั้งทฤษฎีและปฏิบัติ รวมถึงการนำเสนอเด็กช่างอาชีวะอย่างมืออาชีพที่สุด แข่งขันผ่านมาในระดับจังหวัดที่เชียงใหม่ ระดับภาคที่จังหวัดอุตรดิตถ์ จนถึงเป็นตัวแทนภาคเหนือ สู่ระดับชาติที่จังหวัดนครราชสีมา นักศึกษาและอาจารย์ที่ปรึกษา นำเสนอการจัดแสดงนวัตกรรมที่บูธ พร้อมนำเสนอ Pitching นวัตกรรมเชิงพาณิชย์อย่างมืออาชีพต่อหน้าคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิจากทั่วประเทศ ทั้งในและต่างประเทศ จนคว้าแชมป์ในครั้งนี้ สมคุณค่ากับรางวัล #SpecialPrize เงินรางวัล 100,000 บาท โล่รางวัลเกียรติยศพร้อมใบประกาศ มอบโดย ดร.สิริพงษ์ อังคสกุลเกียรติ ผู้ช่วยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ
ย้อนกลับไปเมื่อ 14 ปีก่อน คืนวันศุกร์ที่ 27 สิงหาคม 2554 ขณะนั้นเปรม – วิสุวิส ชูดวง กำลังเรียนอยู่ภาควิชาธรณีวิทยา คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ปีที่สอง คืนนั้นทางคณะมีกิจกรรมพิเศษเลิกดึกกว่าปกติ หลังจบกิจกรรมเขาขี่มอเตอร์ไซค์ไปส่งเพื่อนๆ หลายคนก่อนขี่กลับบ้านตนเองแถวอำเภอหางดง จังหวัดเชียงใหม่ ระหว่างทางบริเวณแยกสะเมิง รถยนต์คันหนึ่งวิ่งมาด้วยความเร็วเฉี่ยวรถมอเตอร์ไซค์ของเขาล้มลงจนฐานหมวกกันน็อคกระแทกบริเวณท้ายทอยทำให้กระดูกต้นคอแตกและมีเลือดคั่งในสมองซีกขวา ทางโรงพยาบาลโทรแจ้งข่าวกับทางครอบครัวพร้อมกับบอกให้ทุกคนทำใจเพราะสัญญาณชีพเหลือระดับ 1 จาก 10 นั่นหมายถึงโอกาสรอดมีเพียง 1 ใน 10 เท่านั้น
เปรม ลืมตาตื่นขึ้นมาในห้องไอซียูอีกครั้ง หลังจากได้รับการรักษารอบที่สอง เขาต้องพบกับความประหลาดใจเมื่อสติสัมปชัญญะทุกอย่างยังครบถ้วน แต่เขากลับไม่สามารถขยับอวัยวะส่วนใดในร่างกายได้เลย แม้แต่การหายใจ เขาพยายามเปล่งเสียงพูด แต่ไม่สามารถขยับลิ้นหรืออ้าปากได้เหมือนเคย สิ่งเดียวที่เขาทำได้มีเพียงการกะพริบตาและเหลือกตาขึ้นด้านบนเท่านั้น
นวัตกรรมจากความรัก.. โจทย์ใหญ่ของผู้ป่วยติดเตียงแบบเดียวกับเปรม คือ เรื่องการสื่อสารกับคนรอบข้าง เนื่องจากเปรมสามารถขยับได้เพียงเปลือกตาเท่านั้น ในช่วงแรก พ่อและแม่จะใช้วิธีตั้งคำถามโดยเดาความต้องการของเปรมว่าใช่หรือไม่ใช่ ซึ่งกว่าจะตั้งคำถามตรงกับคำตอบก็ใช้เวลานานมาก ต่อมาจึงเริ่มคิดวิธีสื่อสารผ่านการสะกดคำ แต่ความยากอยู่ที่ภาษาไทยมีทั้งพยัญชนะ 44 ตัว สระ และวรรณยุกต์ หากไล่เรียงทั้งหมดกว่าจะผสมเป็นคำบางทีก็ไม่ทันสถานการณ์ ดังเช่น ครั้งหนึ่งเปรมเคยถูกยุงกัด แต่กว่าจะสะกดคำครบ ยุงก็บินจากไปซะแล้ว เมื่อการสื่อสารผ่านการกะพริบตาเป็นหนทางเดียวที่จะรู้ว่าเปรมต้องการอะไร ทั้งพ่อและแม่จึงเริ่มหาวิธีสื่อสารที่ง่ายและมีประสิทธิภาพมากขึ้น โดยเลือกพยัญชนะที่ใช้บ่อยมาไล่เลียงเพื่อให้ถึงตัวอักษรนั้นเร็วขึ้น หลังจากได้พยัญชนะแล้วแม่ก็จะถามว่ามีสระด้านหน้า ด้านบน หรือด้านล่าง เพื่อเหลือชุดสระที่น้อยลง ตามด้วยวรรณยุกต์ ซึ่งเมื่อสื่อสารไปบ่อยครั้ง แม่ก็จะเริ่มเดาคำศัพท์ แล้วถามคำศัพท์ไปเลยเพื่อให้เปรมกะพริบตาว่าใช่หรือไม่ ทำให้การสื่อสารระหว่างกันรวดเร็วขึ้น
หลังจากเปรม เริ่มสื่อสารผ่านการกะพริบตาได้แล้ว นวัตกรรมด้านการสื่อสารที่ทำให้เปรมสามารถเขียนบันทึกบนคอมพิวเตอร์ก็ตามมา เมื่อเพื่อนที่มีความชำนาญด้านโปรแกรมคอมพิวเตอร์นำโปรแกรม Camara Mouse ซึ่งเป็นโปรแกรมที่ต่างประเทศพัฒนาขึ้นมาสำหรับการใช้คอมพิวเตอร์โดยไม่ต้องใช้แขน มาผนวกกับแป้นพิมพ์พิเศษ ซึ่งปรากฏเป็นภาพอยู่บนหน้าจอแทนแป้นพิมพ์จริง โดยมีทั้งคีย์บอร์ดภาษาไทยและภาษาอังกฤษให้เลือกพิมพ์
วิธีใช้งานของโปรแกรม Camara Mouse จะมีการทำเครื่องหมายตำแหน่งของลูกศรเอาไว้บนตรงกลางของแว่นตาเปรม เพราะเป็นตำแหน่งที่เปรมสามารถขยับไปหน้าซ้ายขวาขึ้นลงได้ทั่วทั้งหน้าจอ เมื่อเปรมต้องการตัวอักษรไหนก็หันหน้าเลื่อนเม้าส์ชี้ไปที่ตัวอักษรนั้น แล้วค้างนิ่งอยู่ประมาณ 1 วินาที ตัวอักษรนั้นก็จะถูกเลือกให้ปรากฏอยู่บนบรรทัดที่ต้องการเขียน ด้วยวิธีนี้เปรมจึงสามารถใช้คอมพิวเตอร์เขียนหนังสือ เล่นเฟซบุ๊ก และท่องอินเทอร์เน็ตได้เหมือนคนทั่วไป ด้วยระบบ ‘no hand’
นวัตกรรมเขียนหนังสือนี้ ช่วยให้เปรมสามารถบอกเล่าความรู้สึกนึกคิดของตนเองตั้งแต่ประสบอุบัติเหตุออกมาเป็นบันทึกประจำวัน รวมทั้งยังทำให้เปรมหายเหงา เพราะสามารถเล่นเฟซบุ๊กได้ด้วยตนเอง ในชื่อ Wisusit Prem เปรมเริ่มเขียนบันทึกโพสต์เฟซบุ๊กเกือบทุกวันมาเป็นเวลาหลายปี เรื่องราวของเขาได้ส่งต่อแรงบันดาลใจให้กับคนที่ได้อ่านจนเขาได้มี ‘ครอบครัวใหม่’ จากผู้อ่านที่แวะเวียนมาเยี่ยมเพื่อส่งต่อกำลังใจให้กัน
การพัฒนาโปรแกรม.. จากเดิมโปรแกรมแป้นพิมพ์จะทำการพิมพ์ได้อย่างเดียวเท่านั้นปัญหาที่พบเจอคือยังไม่สามารถสื่อสารได้ดีเท่าที่ควร จึงมีแนวคิดในการพัฒนาโปรแกรมให้สามารถพิมพ์ข้อความแล้วอ่านออกเสียงได้สามารถเพิ่มคำด่วนได้ถ้าต้องการสื่อสารให้ไวยิ่งขึ้นเพื่อตอบสนองการสื่อสารให้มีคุณภาพมาที่สุดสำหรับการดูแลผู้ป่วยติดเตียง
..แค่ตายมันง่ายไป สู้ต่อท้าทายกว่า (จากเปรม – วิสุวิส ชูดวง)..